Post-Vaccination Syndrome

Vaccinatie beschadiging

Uit: Similia Similibus Curentur 28/3 (1998):

Door: H.C. Moolenburgh (arts te Haarlem)

Al onze baby's worden tegenwoordig vanaf de derde maand ingeënt tegen difterie, kinkhoest, tetanus, polio, haemophilus meningitis, mazelen, rode hond, bof en dat tot en met de veertiende levensmaand. Later volgen de herhaal-vaccinaties.
Hier en daar wordt tegen deze praktijk gewaarschuwd en een toenemende literatuur is over het onderwerp ontstaan, waarvan het baanbrekende werk 'Vaccinatie' van Viera Schreibner speciale vermelding verdient. Zij toont uit de wereldliteratuur aan, dat vaccinatie een medische aanval op het prille immuunsysteem van onze kinderen is.
Sinds het uitkomen van het boekje 'Het Post Vaccinaal Syndroom' van Tinus Smits, waarin hij beschrijft hoe hij veel kinderen met vaccinatieschade heeft kunnen helpen door middel van nosoden, in de potenties 30K, 200K, MK en 10MK, heb ik zijn therapie sedert 1997 in mijn uitgebreide kinderpraktijk toegepast. Ik heb tot mijn verbazing met deze therapie veel kinderen goed kunnen helpen. Hierbij zal ik niet spreken over genezen kinderen, die leden aan gevarieerde aandoeningen als chronische verkoudheden en bronchitis en recidiverende pneumonie, astma en eczeem, vaginale afscheiding en vermoeidheid, maar me beperken tot klachten van het centrale zenuwstelsel. Hierbij volgen 16 beknopte voorbeelden. 2 ervan gaan over volwassenen, omdat ze zo interessant zijn.

Boris, Geboren 1993
Als hij drie maanden oud is eerste bezoek wegens dauwworm. Snelle verbetering op koemelkeiwitvrij dieet en het vermijden van fluoride tabletjes. Als hij opgroeit blijkt hij tamelijk stijf te zijn en vertoont hij een spraakachterstand. Op 23 september '997 krijgt hij eerst BMR- en later DKTP-nosoden. Reeds na twee maanden zegt de juf op school: 'Het is een ander kind' (een veel gehoorde uitdrukking). Hij vliegt vooruit en begint te spreken; in J998 praat hij gewoon. Zijn stijfheid is verdwenen en hij voetbalt. De laatste keer kwam hij bij mij binnen met twee kapotte knieën en erg stout kijkend, precies zoals hij hoort te zijn. Boris is genezen.

Arthur. Geboren 1995
Als hij twee jaar is zie ik hem voor het eerst. Hij vertoont een onhandelbaar gedrag, is geweldig driftig en praat nog niet. Het blijkt dat hij op zijn zevende maand begonnen is met chronische verkoudheid en benauwdheid; na de derde DKTP-vaccinatie dus.
Naast een algemeen anti-allergisch dieet geef ik hem DKTP nosoden. Tijdens de eerste serie is hij erg ziek: koorts, slap, enorme driftaanvallen. Bij de tweede kuur een maand later geen bijverschijnselen. Sindsdien zijn de driftbuien weg, is hij vriendelijk en gezeglijk en kwebbelt hij zijn moeder de oren van het hoofd.

Cindy. Geboren 1988
Zij heeft sinds 1996 kindermigraine. Eenmaal per maand een aanval, die twintig minuten van tevoren wordt voorafgegaan door uitvalsverschijnselen: bijna onverstaanbare spraak, prikkelen in de armen en de mond. Ze is daarbij erg onrustig en spuugt. Neurologisch onderzoek waaronder een EEG levert niets op. Uit de anamnese blijkt dat ze vreemd heeft gereageerd op haar BMR vaccinatie met dikke, opgezette oogleden.
Ik zie haar voor het eerst op 4 september 1977: BMR nosodenkuur. In november zijn de sinds een jaar bestaande migraine-aanvallen weg en ze zijn sindsdien weggebleven.

Noortje. Geboren 1984
Brugklasser. Ze heeft sinds 1996 aanvallen van flauw-vallen en regelmatig aanvallen van een onbehaaglijk gevoel alsof ze flauw zal gaan vallen. In april 1997 komt ze voor het eerst op spreekuur. Uit de anamnese blijkt dat ze na een BMR vaccinatie in 1985 erg ziek is geworden, mat en apathisch. Ze bleef hierna lange tijd somber. Na de BMR nosodenkuur leeft ze op. Na twee maanden is ze veel beter, het gaat weer goed op school en ze voelt zich fitter. Juni 1997 is ze van alle klachten af. Sindsdien is ze nooit meer flauwgevallen.

Heer H. Geboren 1967
Opleiding tot piloot. Komt juni 1997 op spreekuur met emstige dagelijkse hoofdpijn met druk op de slapen, misselijk en sterreijes zien. Zeer vermoeid. Studie bijna onmogelijk en dat is naar, want die studie zit vol met tijdslimieten, waarbinnen je de tentamens gehaald moet hebben. Hij gaat niet erg vooruit op mijn therapie. Dan vertelt hij me onder de aanvallen woorden te missen. Hij blijkt nu, vlak voor zijn opleiding begon, DTP vaccin te hebben gekregen. Hij krijgt DTP nosoden en bij de MK potentie wordt de hele wereld vaag om hem heen. Op straat loopt hij bijna onder een auto. Direct daarna is hij van alle klachten af. Zijn studie gaat nu goed.

Floor. Geboren 1995
Naast allergische klachten van de tractus respiratorius heel onrustig, veel te weinig slapen, ligt steeds met haar hoofdje te bonzen. Op 26 maart 1997 zie ik haar voor het eerst samen met haar vermoeide ouders. DKTP nosoden. Op de derde dag veel huilen. Meteen daarna wordt de slaap normaal en het kind dat altijd wat bedrukt was, begint ineens veel te zingen. De ouders zeggen: 'Er is een wonder gebeurd'.

Rick. Geboren 1992
Een der ergste eczeem patiëntjes die ik ooit zag. Hij komt al bij me sinds 1993 en ik heb weinig succes. Juli 1997 geef ik hem DKTP nosoden. Hij vertoont een enorme reactie met diarree, koorts en een verkleuring van de ontlasting. Daarna is zijn gezichtshuid ineens veel beter. Maar de reden dat ik dit geval vermeld is dat de moeder zegt: 'Hij is plotseling veel slimmer geworden' en ook: 'Hij zit beter in zijn vel'.

Heer L. Geboren 1945.
Was vroeger in mijn huisprakrijk

Komt 2 maart 1995 op spreekuur. Hij heeft een opgeblazen rood vlekkerig gezicht, een opgezette nek en sleept zich voort. Geen gevoel meer in de benen en een naar gevoel in de handen. Doodmoe. Gevoel of hij dood gaat. Internist: 'Je mankeert niets'. Hij blijkt net uit Bosnië te zijn teruggekeerd, waar hij behoorde tot de kwartiermakers. Had minstens vier maanden lang alleen blikvoeding gegeten uit voorraden uit de zestiger jaren, die het leger nog had liggen. Diagnose: Beriberi. Na een jaar therapie als enige van 200 zieke militairen aardig opgeknapt, maar met nog een hinderlijk klachten: vaagheid in het hoofd. Aangezien hij voor zijn vertrek naar Bosnië was gevaccineerd, begin 1997 nosoden DTP gegeven. Hij krijgt hierop eerst een enorme verergering met hoge koorts (39), dikke nek en handen, spierpijnen en doodmoe. Na een week is hij weer opgeknapt en nu blijkt zijn hoofd helemaal helder te zijn geworden. Hij kan alle legeroefeningen weer meedoen en is weer volledig werkzaam.

Johan. Geboren 1985
Altijd gejaagd, slechte concentratie, agressief, steeds negatief reageren, gestoorde grove en fijne motoriek. Januari 1997 eerste bezoek bij mij. Uit de anamnese blijkt dat hij convulsies heeft gehad na de DKTP vaccinaties. Zowel BMR als DKTP nosoden gegeven. Na drie maanden geheel veranderd. Gaat goed, behaalt op school goede resultaten en 'kan niet meer boos worden'. Geen terugslag gekregen.

Tim. Geboren 1993
Ik zag hem voor het eerst in 1994 wegens een allergisch eczeem. Het bleek een gevolg te zijn van de fluoride tabletten; bij weglaten genezing. In 1997 zag ik hem terug. Bleek zien, moeilijk concentreren, hoofdpijn, moe. Hij staat stil in zijn ontwikkeling.
Ik geef hem DKTP nosoden. Meteen krijgt hij kleur, wordt minder moe, zijn concentratie keert terug en zijn hoofdpijn is over. De genezing was blijvend.

Bas. Geboren in 1992
Ik kende hem vanaf zijn 5de maand wegens chronische verkoudheden, die tenslotte na een jaar genezen na Orthiflor medicatie. In januari 1998 zag ik hem weer terug. Hij had al een tijd KNO klachten met glue ears. Steeds hoesten en buikpijn, dag in dag uit. Diarree. Onredelijk gedrag. '5 Nachts erg bang. Na enig navragen bleek alles 5 maanden geleden te zijn begonnen na een BMR enting. Ik gaf BMR nosoden. In maart 1998 waren alle klachten over. Op de 200 K had hij met een griep achtig beeld gereageerd.

Michael. Geboren 1993
Al twee jaar slaapproblemen en een (spraak)ontwikkelingsachterstand van een jaar. De logopediste trachtte hem op gang te krijgen. BMR nosode gaf geen verbetering. DKTP nosode: enorme gedragsstoring, wild, onhandelbaar. Daarna ging zijn spraakontwikkeling ineens zeer snel vooruit. De vooruitgang zette door.

David. Geboren 1996
In een intuïtieve flits rende zijn moeder naar boven en redde hem van een wiegendood. Volgens Viera Scheibner is vaccinatie doodsoorzaak nummer één van een wiegendood.
Juli '997 eerste bezoek bij mij. Kind ligt nog steeds '5 nachts aan de monitor. Het is ziek en slap en hoest veel slijm op. Heeft veel krampen met drinken. Ik geef een koemelkeiwitvrij dieet en DKTP nosoden. Op de eerste nosoden kuur geen reactie, maar bij de tweede kuur gaat in de nacht verscheidene keren het apnoe-alarm af. Daarna knapt het kind enorm op. Als ik het na twee maanden terug zie is het ongelofelijk goed. Heeft 'praatjes voor tien' en 'zit lekkerder in zijn vel'. Thans is het kind een brok gezondheid (mei 1998).

Maurice. Geboren 1996
Begint vanaf 6½ maand 's nachts onbedaarlijk te gillen.
Het is opmerkelijk hoeveel kinderen na de tweede DKTP vaccinatie chronische klachten gaan vertonen.
In januari 1998 zie ik hem voor het eerst. Hij praat nog helemaal niet en de moeder maakt zich ongerust. DKTP nosoden. In mei is huilen over. Hoogstens nog een keer per nacht hoort zijn moeder hem even. Hij maakt geen angstige indruk meer, zoals voorheen. Verder leert hij snel woordjes. De verbetering heeft zich doorgezet.

Erwin. Geboren 1987
Komt 11 maart 1997 op spreekuur. Hij heeft al een half jaar dagelijks hoofdpijn boven op het hoofd. Men kan de oorzaak niet vinden. Vlak voor alles begon in het afgelopen najaar kreeg hij een herhaal vaccinatie DTP en BMR. Hij krijgt nosoden. In mei had hij geen hoofdpijn meer en was blijvend genezen.

Tim. Geboren 1991
Hij is altijd moe. Zijn fijne motoriek is gestoord. Kijkt altijd de kat uit de boom. Is verlegen, laat zich door iedereen in de hoek dringen, heeft erge angst voor zijn gymnastiekleraar, hangt aan moeders rokken. De moeder zegt: 'Thuis en op school is hij een plat geslagen pannenkoek. Hij verzet zich nooit. Op melkvrij dieet wordt hij veel actiever, maar zijn angstige, volgzame, weinig alerte karakter blijft hetzelfde.
Nadat ik hem van november 1995 tot september 1997 had behandeld, kreeg hij DKTP nosoden. De moeder belt me in paniek op. Hij is 'stapelgek' geworden. Vertoont macho-gedrag. Valt andere kinderen aan, scheldt de gymnastiekleraar in zijn gezicht uit. Op school leveren andere ouders en de juf commentaar: 'Dit is een ander kind'. Sindsdien weer normaal, maar het machogedrag is gebleven. Hij voelt zich gelukkiger en wordt in een paar maanden tijd groot en sterk met een breed blozend gezicht en tintelende stoute ogen. Helaas is er nog een fikse leerachterstand en zal hij naar de L.O.M. school moeten. Het is jammer als je zo'n kind niet in het eerste of tweede jaar krijgt.

Opmerkingen

1. Al deze kinderen kwamen bij me nadat ze eerst door de huisarts en soms door de specialist waren behandeld.
2. Zes van de patiënten werden door mij eerst uitgebreid met een andere therapie behandeld, voor ik de nosoden inzette. Deze gevallen zijn het indrukwekkendst, omdat daar de zuivere nosodenwerking het beste te voorschijn kwam.
3. Negen van de patiënten toonden indrukwekkende eerstverergeringen. De meesten na de tweede - of derde gift, sommigen pas na de tweede kuur.

Evaluatie

Elk van de zestien gevallen is op zich genomen anekdotisch. Zijn echter zestien gevallen nog anekdotisch? Of zijn we bezig een gehele generatie kinderen ziek te maken? Zijn de statistieken, die zo langzamerhand door onafhankelijke onderzoekers gemaakt worden over de bijverschijnselen van vaccinatie ook anekdotisch? Hoeveel van die anekdotische gevallen zijn er eigenlijk? Duizenden? Tienduizenden? We weten het niet want de orthodoxe geneeskunde erkent alleen die bijverschijnselen die vlak na de vaccinatie optreden. De late effecten zijn daar onbekend.
Hoeveel ouders krijgen nog steeds te horen: 'Het gaat vanzelf wel over', 'Het zit tussen de oren' of ook 'Gaat u maar eens met het riagg praten'.
Wat gaat er gebeuren als we dit najaar de baby's niet meer vanaf de derde maand enten, maar vanaf de zesde week. Prof. Gorter zei altijd: 'Ent niet voor de negende maand'. In Japan enten ze pas na het tweede jaar wat o.a. vermindering van de wiegendood heeft gegeven.
Wat staat ons te wachten als we nog meer vaccinaties toevoegen, zoals bijvoorbeeld hepatitis? Zijn we met z'n allen gek geworden?
Ik hoop met deze zestien gevallen te hebben gedemonstreerd dat er een aanval op de hersenen van onze kleintjes plaatsvindt, die zijn weerga niet kent in de menselijke geschiedenis.

Aanbevolen literatuur

  • Chaitow Leon. Vaccinatie en immunisatie. Ankh Hermes.
    DeCava Judith A. Vaccination. Examining the Record.
    Brentwoord Academic Press; 4000 Beallwood Avenue, Columbus, Georgia 31904 USA.
  • Hirthammer. Impfungen, der unglaubliche Irrtum. ISBN 3-88721-085-9.
  • Gunn Trevor. Mass Immunisation. Cutting Edge Publications. p.o. box 32, Kendal, Columbia, LA9 4AR. UK. ISBN 0 951 17657.
  • Schreibner Viera. Vaccination. 100 Years of Research shows that vaccines represent a Medical Assault on the Immune System. Publ.: 178 Govetts leap Road, Blackheath, Nsw 2785. Australië. ISBN 0 646 15124 X
  • Smits Tinus. Het Post-Vaccinaal Syndroom. Smits Vanhove. Vincent van Goghlaan 6, 5581 JM Waalre

Let ook op de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken. Adres: Postbus 35, 6170 AA Stem. Tel.: 046-4337859.